در بزرگترین آژانس علوم بنیادی اروپا چه می‌گذرد؟

به گزارش ایسنا، در ادامه بررسی مؤسسه‌های پژوهشی برتر جهان و پس از بررسی جامعه فرانهوفر (Fraunhofer-Gesellschaft) و جامعه ماکس پلانک (Max-Planck-Gesellschaft) آلمان و مؤسسه آی‌اچ‌ای دلفت (IHE Delft) هلند، این بار سفری به یکی از برترین مؤسسه‌های پژوهشی فرانسه خواهیم داشت.

مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (centre national de la recherche scientifique) یا به اختصار CNRS؛ یک سازمان پژوهشی دولتی که اصلی‌ترین سازمان پژوهشی فرانسه و بزرگترین آژانس علوم بنیادی اروپا است.

این مرکز ۱۹ اکتبر ۱۹۳۹ به دستور «آلبر فرانسوا لوبرن» (Albert François Lebrun)، پانزدهمین رئیس جمهور فرانسه ایجاد شد.

در سال ۱۹۶۶ مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه دستخوش تغییرات ساختاری شد که منجر به ایجاد دو مؤسسه تخصصی تحت عنوان: مؤسسه ملی نجوم و ژئوفیزیک در سال ۱۹۶۷ و مؤسسه ملی فیزیک هسته‌ای و ذرات در سال ۱۹۷۱ شد.

مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS)، یک مؤسسه پژوهشی با بودجه عمومی است که همه رشته‌های علمی از علوم انسانی و اجتماعی تا علوم زیستی، فیزیک هسته‌ای و ذرات، علوم اطلاعات، مهندسی و سیستم‌ها، فیزیک، علوم ریاضی، شیمی، علوم زمین، نجوم، بوم‌شناسی و محیط زیست را پوشش می‌دهد.

این مرکز متشکل از ۱۰ مؤسسه ملی است. این مؤسسه‌ها که زمینه‌های علمی نسبتاً گسترده‌ای را پوشش می‌دهند، ساختارهایی هستند که سیاست‌های علمی کلی CNRS‌ را اجرا، بر فعالیت‌های آزمایشگاه‌ها نظارت و آنها را هماهنگ می‌کنند؛ پروژه‌ها را به اشتراک گذاشته و همکاری‌های بین‌رشته‌ای را ارتقا می‌دهند. فعالیت آنها توسط مدیران CNRS یا اساتید دانشگاه‌های فرانسه هدایت می‌شوند.

• مؤسسه شیمی (INC)

• مؤسسه اکولوژی و محیط زیست (INEE)

• مؤسسه فیزیک (INP)

• مؤسسه فیزیک هسته‌ای و ذرات (IN۲P۳)

• مؤسسه علوم زیستی (INSB)

• مؤسسه علوم انسانی و اجتماعی (INSHS)

• مؤسسه علوم کامپیوتر (INS۲I)

• مؤسسه علوم مهندسی و سیستم‌ها (INSIS)

• مؤسسه علوم ریاضی (INSMI)

• مؤسسه علوم زمین و ستاره‌شناسی (INSU)

این مرکز با دارا بودن ۳۳ هزار پژوهشگر، مهندس و تکنسین، همچنین ۱۱۴۴ آزمایشگاه در فرانسه و خارج از این کشور، در خط مقدم پژوهش‌های بین‌المللی قرار دارد.

مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه براساس دو نوع واحد پژوهشی (research unit) فعالیت می‌کند: نوع اول واحدهای خاص (UPRs) هستند که تنها توسط CNRS اداره می‌شوند و نوع دوم، واحدهای مشترک (UMRs) هستند که در همکاری با سایر مؤسسه‌های پژوهشی مانند دانشگاه‌ها فعالیت می‌کنند. هر واحد پژوهشی دارای یک کد عددی است و معمولاً توسط یک استاد دانشگاه یا یک مدیر پژوهشی CNRS هدایت می‌شود.

مرکز CNRS‌ دارای ۳۲ واحد پژوهشی خاص، ۹۵۲ واحد پژوهشی مشترک، ۱۳۵ واحد خدماتی و ۳۶ واحد بین‌المللی است. دفتر مرکزی این مجموعه در پاریس واقع شده است و دفاتر اداری این مرکز در بروکسل، پکن، توکیو، سنگاپور، واشنگتن، بن، مسکو، تونس، ژوهانسبورگ، سانتیاگو، اسرائیل و دهلی نو، مشغول فعالیت و تبادلات علمی با پژوهشگران دنیا هستند.

این مرکز از طریق ۳۶ واحد مشترک بین‌المللی و قراردادهای مشارکت با بیش از ۷۶ کشور جهان، نقش کلیدی در انجام پژوهش‌های برجسته و توسعه علم و فناوری در دنیا ایفا می‌کند. این مرکز همچنین در توسعه و بهره‌برداری از امکانات پژوهشی مقیاس بزرگ از جمله تلسکوپ‌ها، شتاب‌دهنده‌های ذرات، ابررایانه‌ها و پایگاه‌های داده بسیار بزرگ مشارکت دارد.

مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، بازیگر اصلی در پروژه پاریس-ساکلی (Paris-Saclay) به عنوان یک پردیس درحال توسعه پژوهشی و صنعتی در فلات ساکلی در حومه پاریس است. در قالب این پروژه، سازمان‌های پژوهشی، دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی و شرکت‌ها گردهم جمع شده‌اند تا یک مرکز علمی و فناوری در سطح جهانی را تشکیل دهند. به عنوان مثال، سنکروترون (synchrotron) یا شتاب‌دهنده ذرات SOLEIL در این منطقه واقع شده و توسط مرکز CNRS‌ اداره می‌شود.

جهت مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید.