ده سال پیش در چنین روزی فضاپیمای Grail ناسا به ماه برخورد کرد

17 دسامبر 2012 سوخت فضاپیمای دوقلوی گریل (Grail) ناسا به پایان رسید و تیم هدایت‌کننده تصمیم گرفت مأموریت را با برخورد دو فضاپیما روی ماه به پایان برساند.

این دو فضاپیما در جنوبی‌ترین حفره یک کوه ناشناخته، با فاصله 2200 متری از یکدیگر آرمیده‌اند.

مأموریت گریل

گریل برای نقشه‌برداری از میدان‌های گرانشی ماه در تاریخ 10 سپتامبر 2011 توسط موشک دلتا2، از فلوریدا به فضا پرتاب شد.

هدف این مأموریت، تعیین ساختار داخلی ماه از پوسته تا هسته و جمع‌آوری اطلاعات بیشتر از تحولات حرارتی ماه بود. همچنین پاسخ به سؤالاتی مانند چگونگی شکل‌گیری سیاره‌های سنگی و جزئیات بیشتر درباره ماه مورد‌توجه دانشمندان بود.

گریل- A و گریل- B با فاصله کمی از هم و طی چهار ماه در مدار ماه قرار گرفتند. هنگامی که گریل- A از فراز نقطه لاگرانژی که جاذبه بیشتری دارد، می‌گذشت، سرعت و فاصله‌اش از گریل- B افزایش پیدا می‌کرد. درحالی‌که حین گذر گریل- B از همان نقطه، سرعت و فاصله آن کاهش پیدا می‌کرد.

حرکت دو فضاپیما با این الگو که حرکت جزرومدی نامیده شد، به داده‌برداری بهتر آن‌ها از ماه کمک می‌کرد.

نتایج

نقشه‌ کشیده‌شده توسط گریل، ویژگی‌های ماه را با جزئیات بی‌نظیری مانند زمین‌های آتشفشانی، دهانه‌ها و ساختار سطح آن به‌تصویر می‌کشید.

علاوه بر این، فضاپیما مجهز به دوربین بود و تصاویر فراوانی از قسمت‌های مختلف ماه تهیه کرد.

اطلاعات گریل درباره تاریخچه حرارتی ماه تأیید کرد که چگالی‌های جرمی ماه نتیجه برخورد سیارک‌ها و دنباله‌دارها بر سطح آن، هنگامی که درونش بسیار داغ‌تر بود، است.

این فضاپیما همچنین کشف کرد که ضخامت پوسته ماه از چیزی که قبلاً تصور می‌شد، کمتر و گرانش آن متفاوت با دیگر اجرام منظومه‌شمسی است.

اطلاعاتی از محل‌های مناسب برای فرود انسان و فضاپیماهای احتمالی آینده نیز در طی همین مأموریت استخراج شد.